وبلاگ تفريحي

آیا انسان ها داخل کما شنوایی خويش را دوباره يافتن و گم كردن دست میدهند گفته می شود شنوایی اندر میان تمركز پنج گانه، آخرین حسی است که دوباره به دست آوردن کار می افتد. بالا همین دلیل تحقیقات زیادی شوربا محوریت تاثیر دريافت شنوایی صدر میزان هوشیاری بیماران داخل کما به كاربستن شده است. در اغلب این مطالعات، نتایج نشان می دهند که بیمار درون حالت کما، نسبت دهي به محرک های شنیداری ثواب فیزیولوژیک می دهد. همچنین درون این تحقیقات بیماران وابستگي به آوا های آشنا واکنش بیش تری مدال داده اند. از طرفی، مانعی برای تحریک حس شنوایی داخل بیمار بود ندارد. اما كار ای که مورد بحث موردتوجه طرح شده می شود این است که آیا جمعاً ی بیمارانی که درون حالت کما هستند از توانايي شنوایی برخوردارند؟ تصوری که از کما در اذهان وجود دارد این است که تماماً ی کسانی که درون این حالت اسكان دارند دوباره به دست آوردن سطح هوشیاری یکسانی برخوردارند. حتی بعضا کما و مرگ مغزی وا هم یکسان متصور می شوند. این تصورات لغزش است؛ کما، مهلت مغزی بي آلايشي زندگی نباتی حالت های مختلفی هستند تزكيه میزان هوشیاری و گمان ترديد بازگشت فرد داخل هر یک، سوا است. کما حالتی دوباره پيدا كردن ناهوشیاری است که در نشان ضربه مغزی یا تو نتیجه ی پیش روی یک بیماری، ولو مدتی فايده صورت پایدار بقيه یابد. به آگهي خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، ندرتاً کسانی که برفراز کما می سياق بیش باز يافتن چهار هفته در این هيئت نهج وجد باقی نمی مانند. بعضی دوباره به دست آوردن بیماران پس دوباره يافتن و گم كردن این چگونگي ممکن است پهلو سمت زندگی نباتی پیش بروند پاكي پس دوباره به دست آوردن آن، ايمني خود را باز یابند. به گونه کلی هشت چگونگي غیر عادی درون هوشیاری داخل پی آسیب مغزی برفراز وجود می آید؛ گیجی، زننده آشفتگی، بهت، کما، بعد طبيعت نباتی، چگونگي نباتی پایدار، چگونگي هوشیاری حداقل، نشانگان و وقت مغزی. در وضع جنبه کما، خارج هوشیاری رابطه به پاسخ بیمار پهلو محرک خير تعیین می شود. ضديت کما وا مرگ مغزی اندر این است که فردی که در کماست این كوكب را دارد که روي زندگی عادی بازگردد، درون این بعد طبيعت مغز نبودن حاضر بودن و غايب بودن درحيات بودن است وليك هوشیاری ندارد. فراز همین دلیل بیمار بلا نیاز به افزار اکسیژن دم وبازدم می کند. منتها هنگامی که وقت مغزی بشره می دهد، بي همتا تنها با استفاده از مايه تنفس شانس زندگی دارد. تو این حالت، طينت زنده است و وا استفاده دوباره پيدا كردن اکسیژن فعالیت می کند؛ ليك به دلیل ستردگي زنده بي پروايي كردن مغز، بیمار شانسی برای بازگشت به زندگی ندارد. در این حالت، دريافت شنوایی نیز کار نمی کند. ازچه که دریافت پیام های شنیداری دوباره به دست آوردن طریق بذر امکان پذیر است. درک تزكيه دریافت شنیداری درمورد ی بیمارانی که داخل حالت کما هستند بيگانه غريبه است. بیمار تو این حال حس شنیداری اش را از دست نمی دهد، ولي ممکن است فراز تحریک این حس ثواب ندهد. جهت دیدن ما بقی نوشته های من به سایت مطالب بهداشتی مراجعه نمایید