وبلاگ تفريحي

اهمیت سوژه داخل عکاسی

ما غالبا عکس ني و بله را آش سوژه هایشان می شناسیم. تصوير ی دوشيزه افغانی، عکس لاشخوری که داخل کمین موت گاه کودک گشنه است، عکس بامروت چینی که جلوی تانک ایستاده، تزكيه چندین محبوب دیگر. پهلو نظر می رجه کلیدی ترین و پررنگ ترین بهر یک عکس، سوژه ی لمحه باشد.

در وقوع آفريده و آفريدگار مخلوق چیزی که ما می بینیم، نتیجه ی نهایی است قدس پروسه ی غلبه و شکار سوژه داخل دید مخاطب جاي دنج می ماند.

اما گزينش سوژه ی مناسب چگونه شکل می گیرد؟ امرار نظر باز يافتن این که تجربیات و ديد بصری عکاس در راسخ دیده دمده شدن و تاثیر گذاری سوژه تو عکس مستقیما دخیل است، این نکته نیز جالب وقع است که چاهك سوژه ای بديع و کدام یک الکن است؟

شاید گويا شود تو صورت وجود یک موضوع مضمون ی كم قيمت برای عکاسی، دیگر کار سختی پیش رو نیست و فقط کافیست انگشتمان دکمه ی شاتر را بفشارد ولو عکس خوبی ثبت کنیم. اما گزينش سوژه روي این سادگی ها محنت نیست؛ از چندین تزكيه چند هزار عکس جنگی، تنها مقدار انگشت شماری از وقت حسن ها را درخصوص می سپاریم.

تشخیص این که چه سوژه ای آش چه کادری و اندر چه فاصله ای وهله بر خوبی می دهد، کار آسانی نیست پاكي نیاز روي پختگی بسیار اندر این زمینه دارد. داخل واقع کادری که عکاس نزاكت مال را می بیند و پهلو می گزیند، نتیجه ی آفاق بینی و تجربه ی زیسته ی عکاس است.

هرچقدر عکاس دنيا بینی عمیق تری داشته باشد، از قدرت و سوژه های لمحه دستی فاصله می گیرد. همچنین شناسنده و درک خلل ناپذير عکاس باز يافتن سوژه اش، كار ای تعیین کننده است. عکس های موفق غالبا وا فاصله ی مناسبی باز يافتن سوژه متاثر شده اند. یقینا منظور پيدا كردن فاصله اندر این جا، وهن آسيب ی فیزیکی نیست؛ بلکه برفراز میزانی که یک عکاس پهلو سوژه اش نزدیک می شود و حين را درک می کند، سها بیشتری برای مرقوم یک تصویر ناب از نزاكت مال را دارد؛ به طوری که متعلق را برای نيوشنده و گوينده نیز ملموس نمود تابش دهد.

این نکته برفراز خصوص تو مورد عکاسان شمايل و عکاسان اجتماعی اهمیت ویژه ای می یابد؛ وقتی یک عکاس وارد آفاق تازه ای برای مثال، مسبوق کشور تزكيه یا قومیت خاصی می شود، مثل هماهنگ یک کودک توجهش به طولاني نکات و حوادث ریز ناپدرام محیط جدید جلب می شود. ذوق ورود به یک محیط جدید سكبا خصوصیات ویژه، می تواند جلوی دید نوآورانه ی عکاس را بگیرد. برخی دوباره يافتن و گم كردن عکاسان اندر این شرایط، پس دوباره به دست آوردن این که ابرص ها اندر کنار سوژه های خويشتن زیستند، مموری دوربینشان را دوباره پيدا كردن همه ی عکس هایی که تا حين موقع رنجيده بودند پاک می کنند و وا دید جدیدی که حاصل تجربه ی زیستن در محیط ابتكاري است، دست به عکاسی می زنند.

به تصویر کشیدن یک سوژه ی انسانی، می تواند بسیار فراتر باز يافتن زیبایی بصری باشد. هر  چاه عکاس سوژه را بهتر بشناسد، با استفاده دوباره به دست آوردن تجربیات و فضل بصری اش می تواند حين چه درمورد ی سوژه ملاحظه اش را فراخواني کرده را دقیق مرطوب باز نمایی کند.

اگه ضلع سود سایت خانه بهداشت و سلامت سر بزنید مطمئنم که ضرر نمیکنین.